Duński pisarz i poeta (1782-1848), absolwent seminarium duchownego, pastor w Thorning i w Spentrup, zaangażowany także politycznie w budowanie początków demokracji duńskiej.

Znawcy literatury duńskiej mówią o "wielkiej czwórce" jego opowiadań:
Brudstykker af en Landsbydegns Dagbog [Fragmenty dziennika wiejskiego duchownego, debiut, 1824],
Sildig Opvaagnen [Powolne przebudzenie, 1828],
Hosekræmmeren [Sklepikarz, 1829]
oraz właśnie
Præsten i Vejlbye [Pastor z Vejlby, 1829].

W 2006 roku Ministerstwo Kultury Danii zaliczyło opowiadanie Pastor z Vejlby do kanonu dziesięciu największych dzieł literatury duńskiej za "utrzymany w stylu elegijnym dramat, z którego trudno się otrząsnąć".
W uzasadnieniu określa się Blichera jako pierwszego z twórców duńskiej prozy oraz jednego z niewielu poetów-tragików, jakich literatura duńska w ogóle miała.

Ilustracja: H.P. Hansen, portret autora, ze zbiorów Duńskiej Biblioteki Królewskiej